Hallo, het is een schoolavond!! Welkom ons nieuwste lid van het Wicked-team, in de vorm van Richard Makin. Hij is de man achter Schoolavond Veganistisch, (hou van de naam!) en weet het een en ander over het maken van waanzinnig heerlijke plantaardige recepten. Richard heeft met ons samengewerkt om elke week nog meer geweldige nieuwe recepten op onze blog te plaatsen, dus houd je ogen open voor deze. We gingen zitten voor een praatje om Richard beter te leren kennen.
Ik herinner het me nog goed! Ik hoorde voor het eerst over Wicked net voordat jullie Wicked Kitchen in Tesco lanceerden. Ik werkte toen in streetfood en deelde een prep-keuken met de jongens achter Eat Chay (naar mijn mening het beste veganistische streetfood van Londen). Ik had een late dienst en wachtte op een stapel koekjes om te bakken toen ik je boek in hun station zag liggen. Vanaf het moment dat ik er doorheen bladerde, was ik een superfan. Ik was op dat moment niet eens veganist, maar iets aan de energie en de onbeschaamde manier waarop je over veganistisch eten sprak, maakte me verslaafd en sindsdien ben ik geobsedeerd!
Ironisch genoeg maakte ik vroeger ijs. Ongeveer 4 jaar lang was ik de trotse eigenaar van de eerste ijsco-broodjeswagen in Londen. In 2015 heb ik mijn baan op een kantoor opgezegd en besloot ik me te gaan bezighouden met het maken en verkopen van voedsel. Als (toen) vegetariër sloeg ik de burgertruck en het taco-kraamidee over en ging ik meteen naar ijs. Maar na verloop van tijd, toen ik te maken kreeg met enorme hoeveelheden eieren en waanzinnige hoeveelheden melk en room, kon ik niet anders dan me afvragen of ik het juiste deed. Mijn vrienden bij Eat Chay hebben me enorm veel geleerd over de geneugten van koken met planten en al snel had ik de sprong naar een veganistisch dieet gemaakt. Ik sloot mijn bedrijf en lanceerde minder dan een jaar later School Night Vegan.
Ik ben bijna mijn hele leven vegetariër geweest en als groot voorstander van dierenrechten heeft mijn moeder geweldig werk geleverd door ons altijd te laten weten waar ons eten vandaan komt. Dus vanaf het begin wist ik meer dan de meeste mensen over de wreedheid achter ons voedselsysteem. Zoals de meeste veganisten, besteed ik veel tijd aan het afvragen waarom ik niet eerder de sprong heb gemaakt, en voor mij kwam het allemaal neer op een simpel misverstand. Vroeger dacht ik echt dat ik mezelf geen voedselliefhebber zou kunnen noemen als ik veganist was. In mijn ogen pasten die twee dingen gewoon niet bij elkaar. Toen ik erachter kwam dat dit onzin was, was ik op een enkele reis naar V-town! De uitdagingen om mezelf om te scholen om veganistisch te koken, hebben in ieder geval mijn liefde voor eten alleen maar vergroot. Mijn kookkunsten is zoveel meer overwogen, creatiever en adaptiever dan ooit, en dat komt 100% door vegan worden.
Mijn eigen blog School Night Vegan begon meer als een dagboek voor de chef. Toen ik mijn ijsbedrijf sloot, merkte ik dat ik steeds meer tijd had, vooral op doordeweekse avonden. Ik had mijn liefde voor lekker eten nog niet verloren, dus stelde ik mezelf een reeks uitdagingen rond het veganiseren van mijn favoriete recepten. Ik denk dat het eerste recept dat ik maakte een absoluut geweldige veganistische lasagne was en ik was vastbesloten om het recept waar ik zo hard aan had gewerkt niet te verliezen. Ik lanceerde een gratis blog en begon te leren hoe ik betere foto's van eten kon maken. Instagram volgde en daarna ging het allemaal een beetje gek. Als je me destijds had verteld dat ik veganistische recepten zou delen met meer dan 75,000 mensen, had ik je zeker niet geloofd.
Het is eigenlijk heel moeilijk om te voorspellen wat populair gaat worden op School Night Vegan, en het linkt niet altijd met mijn favoriete recepten. Ik maakte een werkelijk verbluffende dikke tomatensoep met verse oregano en deze heerlijk malse gehaktballen waar ik ongeveer twee weken geobsedeerd door was. Het was een van die recepten waar ik gewoon niet verveeld van raakte en het maakte me echt heel blij elke keer dat ik het at. Op de blog was het echter een grote flop! Veruit het meest populaire recept dat ik ooit heb gemaakt, was een supereenvoudige pastasaus gemaakt met tomatenpuree en wodka. Natuurlijk, het was heerlijk, maar ik weet niet zeker of het 16,300 likes verdiende!
Voor de meeste mensen is vegan zijn nog een opoffering te ver. Ik weet dit omdat ik een van die jongens was, slechts 3 jaar geleden. Ik kende alle duistere geheimen achter de veehouderij, en toch overtuigde ik mezelf ervan dat het weglaten van dierlijke producten gewoon te veel gevraagd was. Het is triest om te zien hoeveel mensen tevreden zijn om hun horizon te zien krimpen, jaar na jaar totdat ze een klein leven leiden, dag in, dag uit dezelfde biefstuk en chips eten. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar zo ben ik niet van plan mijn leven te leven. Ik denk graag dat we actieve spelers zijn in het ontwrichten van deze onzin. We zijn hier allebei om te bewijzen dat risico's nemen leuk is, grenzen verleggen opwindend is en dat het enorm lonend is om grote, meelevende veranderingen in je levensstijl aan te brengen. Mijn doel is om hopelijk die "steak and chips"-mentaliteit te doorbreken door mensen te laten zien hoe leuk en bevredigend veganistisch eten kan zijn.
Recepten schrijven is mijn ding: ik word er heel blij van en ik denk dat onze kijk op vegan eten echt een goede match is. Ik denk graag dat we tussen ons een redelijk goed begrip hebben van de meeste gebieden van veganistisch koken! Ik denk ook dat we er goed aan doen om elkaar te pushen om onze grenzen te verleggen. Mijn relatie met veganistisch eten is zo opwindend positief en ik kan niet wachten om dat met het Wicked-team te delen. Evenzo is dit gewoon weer een deel van mijn enorme, veganistische leercurve en ik hoop van jullie te blijven leren, en jullie ook af en toe mijn eigen truc te laten zien!
